புன்னகை 13:
அவன் புரியாது பார்ப்பதை உணர்ந்தவள் தொடர்ந்தாள்.
"என் அப்பாவோட கூட பிறந்த தங்கை தான் இவங்க. காலேஜ் படிக்கும் போது அத்தை ஒருத்தரை காதலிச்சாங்க. அவர் ரொம்ப பெரிய பணக்கார வீட்டை சேர்ந்தவரு. எங்கப்பாவுக்கு தெரிஞ்சதும் முதல்ல யோசிச்சாலும் பின்னாடி தங்கச்சி விருப்பம் தான் முக்கியம்னு சம்மதம் சொல்லிட்டாரு. ஆனால் அவங்க வீட்ல சுத்தமா சம்மதிக்கலை. அத்தையும் அவரும் அவங்க வீட்டை எதிர்த்து கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்க. எங்கப்பா தான் பண்ணி வச்சாங்க"
"..."
"அவங்க ஒரு கம்பெனிக்கு வேலைக்கு போக ரெண்டு பேர் வாழ்க்கையும் சந்தோஷமாக தான் இருந்துச்சு. அப்புறம் எங்கண்ணியும் பிறந்தாங்க. அதுக்கு பிறகு தான் பிரச்சினை ஆரம்பிச்சது. அத்தையோட மாமியார் வீட்ல இருந்து வந்து பேசுனாங்க. அவங்க வீட்டு பையன் இல்லாம கஷ்டமா இருக்கு. எங்களோடவே வந்திடுங்கன்னு அழைச்சாங்க. அத்தையும் அவர் வீட்டுக்காரரும் ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டு அங்க போனாங்க.
"அங்க போனதுக்கப்புறம் தான் அவங்களோட சுயரூபம் தெரிய ஆரம்பிச்சது. அத்தையோட ஹஸ்பண்ட் இருக்குறவரைக்கும் நல்ல பாசமா நடந்துக்குறவங்க. அவர் வெளியே போனதும் எங்ஙளோட ஏழ்மை நிலையை காரணம் காட்டி ரொம்ப திட்டி எல்லா வேலையும் அவங்கள வாங்குனாங்க"
"எங்கப்பா பார்க்க போனா கூட அவரையும் அவமானப்படுத்தி அனுப்பிட்டாங்க. ஒரு கட்டத்துக்கு மேல பொறுக்க முடியாத அத்தை அவங்க ஹஸ்பண்ட்க்கிட்ட சொல்லிட்டாங்க. ஆனால் அத்தையோட மாமனாரும் மாமியாரும் அத்தை பொய் சொல்றாங்க. இங்க இருக்க பணத்தை எல்லாம் எங்க வீட்டுக்கு கொடுக்குறதாவும் அதுமட்டமில்லாம" என்றவளுக்கு ஒரு நொடி பேச்சு வரவில்லை கண்கள் கலங்கிவிட்டது.
பெருவிரலால் அதனை சுண்டிவிட்டவள், "என் அத்தையோட நடத்தை சரியில்லை. வீட்டு ட்ரைவரோட" என்றவள் வார்த்தைகளை விழுங்க,
அவளது நிலையை உணர்ந்தவன்,
"போதும் எனக்கு புரிஞ்சது" என்று இயம்பினான்.
ஒரு முறை மூச்சை இழுத்துவிட்டவள், "பொய் சாட்சி ரெடி பண்ணி அவங்க சொன்னதை உண்மைன்னு நிரூபிச்சிட்டாங்க. இதை நம்பிட்ட அவங்க ஹஸ்பண்ட் அத்தையை வீட்டைவிட்டு துரத்திட்டாரு. கையில குழந்தையோட நடுரோட்டில எங்கத்தை நின்னப்போ எங்கப்பா தான் அவங்களை வீட்டுக்கு அழைச்சிட்டு வந்து இப்போவரை பாத்துக்கிறாங்க"
"சின்ன வயசுல இருந்தே தனியா கஷ்டப்பட்ற என் அத்தையை பார்க்கும் போது எனக்கு அவங்க ஹஸ்பண்ட் மேல அவ்ளோ கோபம் வரும்" என்றவளது முகம் அந்நொடியும் கோபத்தை பிரதிபலித்தது.
ஒவ்வொரு முறையும் அத்தையின் ஹஸ்பண்ட் அத்தையின் ஹஸ்பண்ட் என்று மட்டுமே கூறியதில் இருந்தே எத்தனை வெறுப்பில் இருக்கிறாள் என்று புரிந்தது அவனுக்கு.
"இதுக்கு நம்ம விஷயத்துக்கும் என்ன சம்மந்தம்?" என்று வல்லபன் கேட்க,
அவனை தயக்கத்துடன் பார்த்தவள்,
"ஒரு பணக்கார வீட்டு பையனை லவ் பண்ணததால தான் அத்தை வாழ்க்கையில இவ்ளோ பிரச்சனை. இதுவே எங்க ஸ்டேட்ஸ்க்கு அவங்க இருந்திருந்தா அப்பாவை இவ்ளோ அவமானப் படுத்தியிருக்க மாட்டாங்க தானே" என்று விட்டு
"இந்த காரணத்துனாலயே எனக்கு பணக்காரங்க மேல ஒரு பிடித்தமின்மை ஏன் வெறுப்புன்னு கூட சொல்லலாம். எனக்கு நீங்க ஓரளவு ரிச்னு தெரியும். பட் உங்க அப்பா வந்ததும் எல்லாரும் கொடுத்த மரியாதைய வச்சு தான் உங்களோட ஸ்டேட்டஸ் தெரிய வந்தது. பார்ன் வித் சில்வர் ஸ்பூனான உங்களுக்கும் ஓரு சாதாரண மிடில் கிளாஸ சேர்ந்த எனக்கும் எந்த விதத்திலயும் சரிவராது. மோர் ஓவர் எங்க அத்தை செஞ்ச அதே தப்பை நானும் செஞ்சு எங்கப்பாவ எந்த இடத்திலயும் அவமானப்பட வைக்க விரும்பலை. ஸோ" என்றவள் நிறுத்திவிட்டு அவனை நோக்க,
"ஸோ…" என்றவன் அவளை ஊடுருவும் பார்வை பார்த்தான்.
அதில் உள்ளுக்குள் சிறிது உதறினாலும் வெளியே காண்பிக்காமல்,
"நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் சரிவராது. நான் மதியம் ஏதோ உணர்ச்சி வசப்பட்டு உங்களை பிடிச்சிருக்குனு சொல்லிட்டேன். நீங்க என்னை மறந்திட்டு வேற ஒரு நல்ல பொண்ணா" என்று பேசுகையிலே,
"மண்ணாங்கட்டி" என்றவனது வார்த்தையில் அதிர்ந்து அவனை நோக்கினாள்.
"வேற பொண்ணை பாத்துக்கோ அது இதுன்னுலாம் நீ சொல்லக் கூடாது" என்று அழுத்தமான கர்ஜனை குரலினாலும் அவனது சிவந்த விழியினாலும் சடுதியில் விழிகள் கலங்கியது பாவைக்கு.
அவளது நிறைந்துவிட்ட விழிகளை கண்டதும் நிதானமடைந்தவன் தன்னையை நிந்தித்து கொண்டு,
"ப்ச் செல்வா இங்க பாரு என்னை" என்க,
விழகளை துடைத்தபடி அவனை பார்த்தாள்.
"நீ உங்க அத்தை விஷயத்தை வச்சு எல்லாரும் இப்படித்தான்னு டிசைட் பண்ணக் கூடாது. பர்ஸ்ட் ஒன்னை புரிஞ்சுக்கோ பணம் இருக்கவங்க எல்லாரும் கெட்டவங்க கிடையாது இல்லாதவங்க எல்லாரும் நல்லவங்க கிடையாது. உங்க அத்தை சூஸ் பண்ண ஆள் தான் தப்பானவரு. உங்க அத்தையே அதை ஓவர்கம் பண்ணி வந்து தைரியமா லைஃபை பேஸ் பண்ணிட்டு இருக்காங்க. ஆனால் நீ உன்னோட கண்ணோட்டத்தில எல்லாத்தையும் தப்பு தப்பா புரிஞ்சிக்கிட்டு இப்படி லூசு மாதிரி பேசிட்டு இருக்க"
"என் ஜான்சி ராணி ரொம்ப புத்திசாலின்னு நினைச்சேன். ஆனால் நீ சரியான மக்கா இருக்கியே" என்று அலுத்து கொண்டவன்,
"நான் சொன்னது புரிஞ்சுதா?" என்று அதட்ட,
"ஹ்ம்ம்" என்று அவளது தலை அவனது அழுத்தத்தில் தானாக அசைந்தது.
அவளது விரைவான தலையாட்டலிலே பயந்து தான் செய்கிறாள் என்று உணர்ந்தவன்,
"ஜான்சி ராணி இங்க என் கண்ணை பாரு. உனக்கு அதுல பொய் தெரியுதா? நான் உன்கிட்ட பர்ஸ்ட் டைம் கேக்கும் போதே கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியான்னு தானே கேட்டேன்" எனக் கேட்க,
"ஹ்ம்ம் ஆமா ஆனாலும் எனக்கு உங்க பேக்ரவுண்டை பார்த்து பயமா இருக்கு. இது… இது வேணாம்" என்று கலக்கம் சுமந்த விழிகளுடன் கூற,
'வேணாம்' என்றவளின் வார்த்தையில் அவனுக்கு கோபம் சுர்ரென்று ஏற,
"சரி வேணாம் வச்சிடு" என்று கோபத்தில் மொழிந்து அழைப்பை துண்டித்துவிட்டவனுக்கு கண்மண் தெரியாத கோபம்.
எதையாவது யோசிக்கிறாளா? இத்தனை தூரம் எடுத்து கூறியும் புரிந்து கொள்கிறாளா? எதையுமே சிந்திக்காது வேணாம் வேணாம் இந்த ஒரு வார்த்தையை மட்டும் கூறுகிறாள்.
தான் மட்டும் சேர வேண்டும் என்று சிந்தித்தால் போதுமா?
இத்தனை கூறியும் என் மீது துளியும் நம்பிக்கை இல்லாது பேசிகிறாளே இவளை என்ன செய்வது என்று நெற்றியை விரலால் தேய்த்தவனுக்கு மனது ஆறவே இல்லை.
இங்கு முகத்தில் அடித்தாற் போல அவனது செயலில் அழுகை பொங்கி வர கையால் வாயை மூடி கொண்டு அழ துவங்கிவிட்டாள்.
அவளுக்கு என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை தெரியவில்லை. அவனை விடவும் இயலாதது ஏற்று கொள்ளவும் முடியாது தவித்தவளுக்கு கண்ணீர் துடைக்க துடைக்க பெருகியது.
சிறு வயதிலிருந்தே தன்னோடு வளர்ந்துவிட்ட பயத்தை சடுதியில் வெட்டி தள்ள முடியவில்லை. புவனாவை பார்க்கும் நேரமெல்லாம் தானும் அவரை போல வாழ்வில் தவறிவிடுவோமோ? என்று பயம் வேறு நெஞ்சை கவ்விப்பிடித்தது.
அவன் மேல் நம்பிக்கை வைத்து காதல் செய்யமளவிற்கு என்ன செய்துவிட்டான் என்று எண்ணம் முட்டி நின்றது.
ஏதும் செய்யத் தோன்றாது சாய்ந்தமர்ந்துவிட்டவளது கண்ணீர் தான் தாரை தாரையாக வடிந்தது.
இங்கு வல்லபனும் கோபத்துடன் நாற்காலியில் சாய்ந்து விட்டான்.
நேரம் செல்ல செல்ல கோபம் சிறிதளவு மட்டுப்பட,
'நம்பிக்கையின்றி பேசுகிறாளே' என்று வருந்தியவனுக்கு அப்போது தான் நம்பிக்கை வருமளவிற்கு நீ நான் என்ன செய்தேன் என்று தோன்றியது.
நம்பிக்கை வருமளவில் எதாவது பேசியுள்ளாயா? என்று மனது தன்னிடமே வினவ பதிலில்லை.
"ப்ச் நம்பிக்கை இல்லை நம்பிக்கை இல்லைன்னு அவ மேல கோபப்பட்ட நீ நம்பிக்கை வர்ற அளவுக்கு இந்த மூனு மாசத்துல என்ன செஞ்சடா வல்லபா" என்று தன்னை தானே கடிந்து கொண்டவனுக்கு அழைப்பை துண்டிக்கும் இறுதி விநாடி கலங்கிய விழிகளுடன் தவிப்புடன் தன்னை நோக்கியவளது முகம் கண்முன் நிழலாட,
'அவசரப்பட்டு கோபப்பட்டு பேசிட்டேனே' என்று நொந்து கொண்டான்.
"கோபத்தை பர்ஸ்ட் கன்ட்ரோல் பண்ணணும்" என்று இடது கையால் கழுத்தை வருடியவனுக்கு தெரியும் நிச்சயமாக அவனது ஜான்சி ராணி இப்போது கண்ணில் பெரிய அணையையே திறந்து விட்டிருப்பாள் என்று.
அலைபேசியை எடுத்து அவளுக்கு மீண்டும் காணொளி அழைப்பை விடுக்க,
முதல் அழைப்பிலே ஏற்றவளது முகம் அழுதழது கோவைப் பழமாக சிவந்திருந்தது.
ஏதும் கூறாது தேம்பி கொண்டிருப்பவளை கண்டதும் அணைத்து ஆறுதல் சொல்ல உள்ளே பரபரத்தது.
அழுகை வரவைத்தவனே நீதான் இதில் ஆறுதல் கூற போகிறாயா? என்று மனது எள்ளி நகையாட,
ஒரு விரலால் புருவத்தை நீவியவன்,
"செல்வா இங்க பாருடி. ப்ச் நான் ஏதோ கோவத்துல காலை கட் பண்ணிட்டேன்" என்றவன் வார்த்தைகளின்றி அவளை பார்க்க,
அழுதபடியே நோக்கியவளுக்கு கோபம் வந்துவிட்டது.
"உங்க சைட்ல இருந்து மட்டும் யோசிப்பிங்களா? என்னோட பயம் எதுவும் பெரிசா தெரியாதா?" என்று அழுகையுடன் முறைத்தவளது முகம் முழுவதும் சிறு இடமின்றி சிவந்து போனது.
"நம்பிக்கை இல்லையா நம்பிக்கை இல்லையான்னு கேக்குறிங்க. நம்பிக்கை வர்ற அளவுக்கு என்ன செஞ்சிங்க?" என்று முறைக்க,
"ஒன்னும் செய்யலை" என்று பட்டென்று அவனிடமிருந்து பதில் வர, அவள் திகைத்து விழித்தாள்.
அந்நிலையிலும் அந்த விழிகளுக்கும் மனது ஏனோ தொலைந்து தான் போனது.
"உண்மை தான் நீ கேக்குற சரியான கேள்வி தான். உன்கிட்ட கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியான்னு கேட்டதை தவிர்த்து நம்பிக்கை வர்ற அளவுக்கு நான் எதுவுமே செய்யலை" என்றவன் பெருமூச்சுடன்,
"பட் ஜான்சி ராணி நீ என்னை நம்பாத கண்ணோட்டத்துல பயத்தோட பாக்குறதை நிறுத்தணும். இனிமேல் உனக்கு நம்பிக்கை வர்ற மாதிரி நிச்சயமா நடந்துப்பேன். அப்புறம் நம்ம கல்யாணம் கண்டிப்பா ரெண்டு வீட்டோட சம்மதத்துல தான் நடக்கும் நான் நடத்துவேன். அண்ட் ஒன் மோர் திங்க் உங்க அம்மா அப்பாவோ அல்லது வேற பேமிலி மெம்பர்ஸ்க்கோ என்னால ஐ மீன் நம்ம காதலால எந்தவித அவமானமோ சின்ன பேச்சோ கூட வராது. புரிஞ்சுதா?" என்று அழுத்தமாக வினவ,
புரிந்தது என்பது போல தலையசைத்தாள்.
"வாயை திறந்து பதில் சொல்லு" என்று அதட்ட,
"புரிஞ்சது" என்று வேகமாக பதில் வந்தது.
"இதுக்கு மேல நான் எந்தவிளக்கமும் கொடுக்கப் போறதில்லை. ஒன்லி ஆக்ஷன் தான்" என்று தன்னிலையை கூற,
அவளுக்கு உள்ளுக்குள் சொல்ல முடியாத நிம்மதி ஜனித்தது.
அவனது ஒற்றை கண்ணசைவு எத்தனை மகிழ்ச்சியை கொடுத்ததோ அதை விட அதிகமான நிம்மதியை கொடுத்தது அவனது அழுத்தமான வார்த்தைகள்.
விழியோடு விழி பார்த்து அவன் பேசிய அழுத்தம் திருத்தமான பேச்சு அவளுக்கு மொத்தமாக இறங்கியது.
முகத்தில் இருந்த குழப்பம் நீங்கி தெளிவு பிறந்தது. அதனை அவனும் அவதானித்தான்.
"இனி என்ன ப்ராப்ளமா இருந்தாலும் சொல்லிடணும். சும்மா மௌனப் போராட்டம் பண்ணி மனுசனை மண்டை காய விடக் கூடாது" என்று முறைத்தபடி கூற,
"அதுக்கு நீங்க கோவப்படாம காலை கட் பண்ணிட்டு போகாம இருக்கணும்" என்று தானும் முறைத்தாள்.
வந்த பதிலிலிருந்தே தனது ஜான்சி ராணி மீண்டுவிட்டாள் என்று தெரிய இதழ்கள் மெலிதாக வளைய,
"சரி போ போய் பேஷ்வாஷ் பண்ணிட்டு வா. அழுத வடிஞ்ச முகத்தை பார்க்க முடியலை" என்று அவளை வம்பிழுக்கும் பொருட்டு கூற,
"பாக்காதிங்க. உங்களை யாரும் அவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு பாக்க சொல்லலை" என்று என்று சிவந்த நாசியுடன் முறைத்தவள் எழுந்து குளியலறை சென்று முகம் கழுவி வந்தாள்.
துண்டை இம்முறை திரைக்கு பின்னால் வைத்திருந்தால் எடுத்து மெதுவாக துடைத்து கண்ணாடியில் அழுத தடம் தெரிகிறதா என்று பார்க்க அப்பட்டமாக சிவந்த முகம் அழுததை காட்டி கொடுத்தது.
'ப்ச் பத்து நிமிடத்தில் கீழே வருவதாக சொல்லிவிட்டேன்' என்று நொந்து கொண்டவள் பின்னர்,
'சமாளித்து கொள்ளலாம்' என்று நினைத்து திரைக்கு முன்னால் வந்து அமர்ந்தாள்.
அப்போது அமர்ந்தது போல மீண்டும் சாய்ந்து அமர்ந்து அவளை பார்வையிட துவங்க,
வீட்டினரை சமாளிக்கும் கவலை பறந்து போய் ஒரு வித கூச்சம் அசௌகரியம் ஒட்டி கொண்டது.
சாய்ந்தவாறே சில நிமிடங்கள் அமர்ந்திருந்தவன் திடீரென திரைக்கு வெகு அருகில் வந்துவிட,
இவள் தான் அவன் என்னவோ நிஜத்திலே அருகில் வந்துவிட்டது போல திகைத்து ஓரடி பின்னால் நகர்ந்துவிட்டாள்.
அதில் அவனுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட சத்தமாக சிரித்துவிட்டான்.
அதில் முறைத்தவள், "சும்மா கிட்ட கிட்ட வந்து பார்த்து பயம்புடுத்த வேண்டியது இதுல சிரிப்பு வேற" என்று வாய்க்குள்ளே முணுமுணுக்க,
"எதுவா இருந்தாலும் சத்தமா பேசுடி" என்றனது பதிலில்,
"ஒன்னுமில்லை" என்று இதழை சுழித்துவிட்டு முகத்தை திருப்பி கொண்டவள் அவனது கேள்வியில் விழிகளை விரித்து பார்த்தாள்.
அந்த விரிந்த விழிகளுக்குள் சிக்கி இவன் தான் சிதறி கொண்டிருந்தான்…
தீ இன்றி திரியும் இன்றி
மேகங்கள் எரியும் என்று
இன்று தானே நானும்
கண்டு கொண்டேன்…!
அவன் புரியாது பார்ப்பதை உணர்ந்தவள் தொடர்ந்தாள்.
"என் அப்பாவோட கூட பிறந்த தங்கை தான் இவங்க. காலேஜ் படிக்கும் போது அத்தை ஒருத்தரை காதலிச்சாங்க. அவர் ரொம்ப பெரிய பணக்கார வீட்டை சேர்ந்தவரு. எங்கப்பாவுக்கு தெரிஞ்சதும் முதல்ல யோசிச்சாலும் பின்னாடி தங்கச்சி விருப்பம் தான் முக்கியம்னு சம்மதம் சொல்லிட்டாரு. ஆனால் அவங்க வீட்ல சுத்தமா சம்மதிக்கலை. அத்தையும் அவரும் அவங்க வீட்டை எதிர்த்து கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்க. எங்கப்பா தான் பண்ணி வச்சாங்க"
"..."
"அவங்க ஒரு கம்பெனிக்கு வேலைக்கு போக ரெண்டு பேர் வாழ்க்கையும் சந்தோஷமாக தான் இருந்துச்சு. அப்புறம் எங்கண்ணியும் பிறந்தாங்க. அதுக்கு பிறகு தான் பிரச்சினை ஆரம்பிச்சது. அத்தையோட மாமியார் வீட்ல இருந்து வந்து பேசுனாங்க. அவங்க வீட்டு பையன் இல்லாம கஷ்டமா இருக்கு. எங்களோடவே வந்திடுங்கன்னு அழைச்சாங்க. அத்தையும் அவர் வீட்டுக்காரரும் ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டு அங்க போனாங்க.
"அங்க போனதுக்கப்புறம் தான் அவங்களோட சுயரூபம் தெரிய ஆரம்பிச்சது. அத்தையோட ஹஸ்பண்ட் இருக்குறவரைக்கும் நல்ல பாசமா நடந்துக்குறவங்க. அவர் வெளியே போனதும் எங்ஙளோட ஏழ்மை நிலையை காரணம் காட்டி ரொம்ப திட்டி எல்லா வேலையும் அவங்கள வாங்குனாங்க"
"எங்கப்பா பார்க்க போனா கூட அவரையும் அவமானப்படுத்தி அனுப்பிட்டாங்க. ஒரு கட்டத்துக்கு மேல பொறுக்க முடியாத அத்தை அவங்க ஹஸ்பண்ட்க்கிட்ட சொல்லிட்டாங்க. ஆனால் அத்தையோட மாமனாரும் மாமியாரும் அத்தை பொய் சொல்றாங்க. இங்க இருக்க பணத்தை எல்லாம் எங்க வீட்டுக்கு கொடுக்குறதாவும் அதுமட்டமில்லாம" என்றவளுக்கு ஒரு நொடி பேச்சு வரவில்லை கண்கள் கலங்கிவிட்டது.
பெருவிரலால் அதனை சுண்டிவிட்டவள், "என் அத்தையோட நடத்தை சரியில்லை. வீட்டு ட்ரைவரோட" என்றவள் வார்த்தைகளை விழுங்க,
அவளது நிலையை உணர்ந்தவன்,
"போதும் எனக்கு புரிஞ்சது" என்று இயம்பினான்.
ஒரு முறை மூச்சை இழுத்துவிட்டவள், "பொய் சாட்சி ரெடி பண்ணி அவங்க சொன்னதை உண்மைன்னு நிரூபிச்சிட்டாங்க. இதை நம்பிட்ட அவங்க ஹஸ்பண்ட் அத்தையை வீட்டைவிட்டு துரத்திட்டாரு. கையில குழந்தையோட நடுரோட்டில எங்கத்தை நின்னப்போ எங்கப்பா தான் அவங்களை வீட்டுக்கு அழைச்சிட்டு வந்து இப்போவரை பாத்துக்கிறாங்க"
"சின்ன வயசுல இருந்தே தனியா கஷ்டப்பட்ற என் அத்தையை பார்க்கும் போது எனக்கு அவங்க ஹஸ்பண்ட் மேல அவ்ளோ கோபம் வரும்" என்றவளது முகம் அந்நொடியும் கோபத்தை பிரதிபலித்தது.
ஒவ்வொரு முறையும் அத்தையின் ஹஸ்பண்ட் அத்தையின் ஹஸ்பண்ட் என்று மட்டுமே கூறியதில் இருந்தே எத்தனை வெறுப்பில் இருக்கிறாள் என்று புரிந்தது அவனுக்கு.
"இதுக்கு நம்ம விஷயத்துக்கும் என்ன சம்மந்தம்?" என்று வல்லபன் கேட்க,
அவனை தயக்கத்துடன் பார்த்தவள்,
"ஒரு பணக்கார வீட்டு பையனை லவ் பண்ணததால தான் அத்தை வாழ்க்கையில இவ்ளோ பிரச்சனை. இதுவே எங்க ஸ்டேட்ஸ்க்கு அவங்க இருந்திருந்தா அப்பாவை இவ்ளோ அவமானப் படுத்தியிருக்க மாட்டாங்க தானே" என்று விட்டு
"இந்த காரணத்துனாலயே எனக்கு பணக்காரங்க மேல ஒரு பிடித்தமின்மை ஏன் வெறுப்புன்னு கூட சொல்லலாம். எனக்கு நீங்க ஓரளவு ரிச்னு தெரியும். பட் உங்க அப்பா வந்ததும் எல்லாரும் கொடுத்த மரியாதைய வச்சு தான் உங்களோட ஸ்டேட்டஸ் தெரிய வந்தது. பார்ன் வித் சில்வர் ஸ்பூனான உங்களுக்கும் ஓரு சாதாரண மிடில் கிளாஸ சேர்ந்த எனக்கும் எந்த விதத்திலயும் சரிவராது. மோர் ஓவர் எங்க அத்தை செஞ்ச அதே தப்பை நானும் செஞ்சு எங்கப்பாவ எந்த இடத்திலயும் அவமானப்பட வைக்க விரும்பலை. ஸோ" என்றவள் நிறுத்திவிட்டு அவனை நோக்க,
"ஸோ…" என்றவன் அவளை ஊடுருவும் பார்வை பார்த்தான்.
அதில் உள்ளுக்குள் சிறிது உதறினாலும் வெளியே காண்பிக்காமல்,
"நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் சரிவராது. நான் மதியம் ஏதோ உணர்ச்சி வசப்பட்டு உங்களை பிடிச்சிருக்குனு சொல்லிட்டேன். நீங்க என்னை மறந்திட்டு வேற ஒரு நல்ல பொண்ணா" என்று பேசுகையிலே,
"மண்ணாங்கட்டி" என்றவனது வார்த்தையில் அதிர்ந்து அவனை நோக்கினாள்.
"வேற பொண்ணை பாத்துக்கோ அது இதுன்னுலாம் நீ சொல்லக் கூடாது" என்று அழுத்தமான கர்ஜனை குரலினாலும் அவனது சிவந்த விழியினாலும் சடுதியில் விழிகள் கலங்கியது பாவைக்கு.
அவளது நிறைந்துவிட்ட விழிகளை கண்டதும் நிதானமடைந்தவன் தன்னையை நிந்தித்து கொண்டு,
"ப்ச் செல்வா இங்க பாரு என்னை" என்க,
விழகளை துடைத்தபடி அவனை பார்த்தாள்.
"நீ உங்க அத்தை விஷயத்தை வச்சு எல்லாரும் இப்படித்தான்னு டிசைட் பண்ணக் கூடாது. பர்ஸ்ட் ஒன்னை புரிஞ்சுக்கோ பணம் இருக்கவங்க எல்லாரும் கெட்டவங்க கிடையாது இல்லாதவங்க எல்லாரும் நல்லவங்க கிடையாது. உங்க அத்தை சூஸ் பண்ண ஆள் தான் தப்பானவரு. உங்க அத்தையே அதை ஓவர்கம் பண்ணி வந்து தைரியமா லைஃபை பேஸ் பண்ணிட்டு இருக்காங்க. ஆனால் நீ உன்னோட கண்ணோட்டத்தில எல்லாத்தையும் தப்பு தப்பா புரிஞ்சிக்கிட்டு இப்படி லூசு மாதிரி பேசிட்டு இருக்க"
"என் ஜான்சி ராணி ரொம்ப புத்திசாலின்னு நினைச்சேன். ஆனால் நீ சரியான மக்கா இருக்கியே" என்று அலுத்து கொண்டவன்,
"நான் சொன்னது புரிஞ்சுதா?" என்று அதட்ட,
"ஹ்ம்ம்" என்று அவளது தலை அவனது அழுத்தத்தில் தானாக அசைந்தது.
அவளது விரைவான தலையாட்டலிலே பயந்து தான் செய்கிறாள் என்று உணர்ந்தவன்,
"ஜான்சி ராணி இங்க என் கண்ணை பாரு. உனக்கு அதுல பொய் தெரியுதா? நான் உன்கிட்ட பர்ஸ்ட் டைம் கேக்கும் போதே கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியான்னு தானே கேட்டேன்" எனக் கேட்க,
"ஹ்ம்ம் ஆமா ஆனாலும் எனக்கு உங்க பேக்ரவுண்டை பார்த்து பயமா இருக்கு. இது… இது வேணாம்" என்று கலக்கம் சுமந்த விழிகளுடன் கூற,
'வேணாம்' என்றவளின் வார்த்தையில் அவனுக்கு கோபம் சுர்ரென்று ஏற,
"சரி வேணாம் வச்சிடு" என்று கோபத்தில் மொழிந்து அழைப்பை துண்டித்துவிட்டவனுக்கு கண்மண் தெரியாத கோபம்.
எதையாவது யோசிக்கிறாளா? இத்தனை தூரம் எடுத்து கூறியும் புரிந்து கொள்கிறாளா? எதையுமே சிந்திக்காது வேணாம் வேணாம் இந்த ஒரு வார்த்தையை மட்டும் கூறுகிறாள்.
தான் மட்டும் சேர வேண்டும் என்று சிந்தித்தால் போதுமா?
இத்தனை கூறியும் என் மீது துளியும் நம்பிக்கை இல்லாது பேசிகிறாளே இவளை என்ன செய்வது என்று நெற்றியை விரலால் தேய்த்தவனுக்கு மனது ஆறவே இல்லை.
இங்கு முகத்தில் அடித்தாற் போல அவனது செயலில் அழுகை பொங்கி வர கையால் வாயை மூடி கொண்டு அழ துவங்கிவிட்டாள்.
அவளுக்கு என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை தெரியவில்லை. அவனை விடவும் இயலாதது ஏற்று கொள்ளவும் முடியாது தவித்தவளுக்கு கண்ணீர் துடைக்க துடைக்க பெருகியது.
சிறு வயதிலிருந்தே தன்னோடு வளர்ந்துவிட்ட பயத்தை சடுதியில் வெட்டி தள்ள முடியவில்லை. புவனாவை பார்க்கும் நேரமெல்லாம் தானும் அவரை போல வாழ்வில் தவறிவிடுவோமோ? என்று பயம் வேறு நெஞ்சை கவ்விப்பிடித்தது.
அவன் மேல் நம்பிக்கை வைத்து காதல் செய்யமளவிற்கு என்ன செய்துவிட்டான் என்று எண்ணம் முட்டி நின்றது.
ஏதும் செய்யத் தோன்றாது சாய்ந்தமர்ந்துவிட்டவளது கண்ணீர் தான் தாரை தாரையாக வடிந்தது.
இங்கு வல்லபனும் கோபத்துடன் நாற்காலியில் சாய்ந்து விட்டான்.
நேரம் செல்ல செல்ல கோபம் சிறிதளவு மட்டுப்பட,
'நம்பிக்கையின்றி பேசுகிறாளே' என்று வருந்தியவனுக்கு அப்போது தான் நம்பிக்கை வருமளவிற்கு நீ நான் என்ன செய்தேன் என்று தோன்றியது.
நம்பிக்கை வருமளவில் எதாவது பேசியுள்ளாயா? என்று மனது தன்னிடமே வினவ பதிலில்லை.
"ப்ச் நம்பிக்கை இல்லை நம்பிக்கை இல்லைன்னு அவ மேல கோபப்பட்ட நீ நம்பிக்கை வர்ற அளவுக்கு இந்த மூனு மாசத்துல என்ன செஞ்சடா வல்லபா" என்று தன்னை தானே கடிந்து கொண்டவனுக்கு அழைப்பை துண்டிக்கும் இறுதி விநாடி கலங்கிய விழிகளுடன் தவிப்புடன் தன்னை நோக்கியவளது முகம் கண்முன் நிழலாட,
'அவசரப்பட்டு கோபப்பட்டு பேசிட்டேனே' என்று நொந்து கொண்டான்.
"கோபத்தை பர்ஸ்ட் கன்ட்ரோல் பண்ணணும்" என்று இடது கையால் கழுத்தை வருடியவனுக்கு தெரியும் நிச்சயமாக அவனது ஜான்சி ராணி இப்போது கண்ணில் பெரிய அணையையே திறந்து விட்டிருப்பாள் என்று.
அலைபேசியை எடுத்து அவளுக்கு மீண்டும் காணொளி அழைப்பை விடுக்க,
முதல் அழைப்பிலே ஏற்றவளது முகம் அழுதழது கோவைப் பழமாக சிவந்திருந்தது.
ஏதும் கூறாது தேம்பி கொண்டிருப்பவளை கண்டதும் அணைத்து ஆறுதல் சொல்ல உள்ளே பரபரத்தது.
அழுகை வரவைத்தவனே நீதான் இதில் ஆறுதல் கூற போகிறாயா? என்று மனது எள்ளி நகையாட,
ஒரு விரலால் புருவத்தை நீவியவன்,
"செல்வா இங்க பாருடி. ப்ச் நான் ஏதோ கோவத்துல காலை கட் பண்ணிட்டேன்" என்றவன் வார்த்தைகளின்றி அவளை பார்க்க,
அழுதபடியே நோக்கியவளுக்கு கோபம் வந்துவிட்டது.
"உங்க சைட்ல இருந்து மட்டும் யோசிப்பிங்களா? என்னோட பயம் எதுவும் பெரிசா தெரியாதா?" என்று அழுகையுடன் முறைத்தவளது முகம் முழுவதும் சிறு இடமின்றி சிவந்து போனது.
"நம்பிக்கை இல்லையா நம்பிக்கை இல்லையான்னு கேக்குறிங்க. நம்பிக்கை வர்ற அளவுக்கு என்ன செஞ்சிங்க?" என்று முறைக்க,
"ஒன்னும் செய்யலை" என்று பட்டென்று அவனிடமிருந்து பதில் வர, அவள் திகைத்து விழித்தாள்.
அந்நிலையிலும் அந்த விழிகளுக்கும் மனது ஏனோ தொலைந்து தான் போனது.
"உண்மை தான் நீ கேக்குற சரியான கேள்வி தான். உன்கிட்ட கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியான்னு கேட்டதை தவிர்த்து நம்பிக்கை வர்ற அளவுக்கு நான் எதுவுமே செய்யலை" என்றவன் பெருமூச்சுடன்,
"பட் ஜான்சி ராணி நீ என்னை நம்பாத கண்ணோட்டத்துல பயத்தோட பாக்குறதை நிறுத்தணும். இனிமேல் உனக்கு நம்பிக்கை வர்ற மாதிரி நிச்சயமா நடந்துப்பேன். அப்புறம் நம்ம கல்யாணம் கண்டிப்பா ரெண்டு வீட்டோட சம்மதத்துல தான் நடக்கும் நான் நடத்துவேன். அண்ட் ஒன் மோர் திங்க் உங்க அம்மா அப்பாவோ அல்லது வேற பேமிலி மெம்பர்ஸ்க்கோ என்னால ஐ மீன் நம்ம காதலால எந்தவித அவமானமோ சின்ன பேச்சோ கூட வராது. புரிஞ்சுதா?" என்று அழுத்தமாக வினவ,
புரிந்தது என்பது போல தலையசைத்தாள்.
"வாயை திறந்து பதில் சொல்லு" என்று அதட்ட,
"புரிஞ்சது" என்று வேகமாக பதில் வந்தது.
"இதுக்கு மேல நான் எந்தவிளக்கமும் கொடுக்கப் போறதில்லை. ஒன்லி ஆக்ஷன் தான்" என்று தன்னிலையை கூற,
அவளுக்கு உள்ளுக்குள் சொல்ல முடியாத நிம்மதி ஜனித்தது.
அவனது ஒற்றை கண்ணசைவு எத்தனை மகிழ்ச்சியை கொடுத்ததோ அதை விட அதிகமான நிம்மதியை கொடுத்தது அவனது அழுத்தமான வார்த்தைகள்.
விழியோடு விழி பார்த்து அவன் பேசிய அழுத்தம் திருத்தமான பேச்சு அவளுக்கு மொத்தமாக இறங்கியது.
முகத்தில் இருந்த குழப்பம் நீங்கி தெளிவு பிறந்தது. அதனை அவனும் அவதானித்தான்.
"இனி என்ன ப்ராப்ளமா இருந்தாலும் சொல்லிடணும். சும்மா மௌனப் போராட்டம் பண்ணி மனுசனை மண்டை காய விடக் கூடாது" என்று முறைத்தபடி கூற,
"அதுக்கு நீங்க கோவப்படாம காலை கட் பண்ணிட்டு போகாம இருக்கணும்" என்று தானும் முறைத்தாள்.
வந்த பதிலிலிருந்தே தனது ஜான்சி ராணி மீண்டுவிட்டாள் என்று தெரிய இதழ்கள் மெலிதாக வளைய,
"சரி போ போய் பேஷ்வாஷ் பண்ணிட்டு வா. அழுத வடிஞ்ச முகத்தை பார்க்க முடியலை" என்று அவளை வம்பிழுக்கும் பொருட்டு கூற,
"பாக்காதிங்க. உங்களை யாரும் அவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு பாக்க சொல்லலை" என்று என்று சிவந்த நாசியுடன் முறைத்தவள் எழுந்து குளியலறை சென்று முகம் கழுவி வந்தாள்.
துண்டை இம்முறை திரைக்கு பின்னால் வைத்திருந்தால் எடுத்து மெதுவாக துடைத்து கண்ணாடியில் அழுத தடம் தெரிகிறதா என்று பார்க்க அப்பட்டமாக சிவந்த முகம் அழுததை காட்டி கொடுத்தது.
'ப்ச் பத்து நிமிடத்தில் கீழே வருவதாக சொல்லிவிட்டேன்' என்று நொந்து கொண்டவள் பின்னர்,
'சமாளித்து கொள்ளலாம்' என்று நினைத்து திரைக்கு முன்னால் வந்து அமர்ந்தாள்.
அப்போது அமர்ந்தது போல மீண்டும் சாய்ந்து அமர்ந்து அவளை பார்வையிட துவங்க,
வீட்டினரை சமாளிக்கும் கவலை பறந்து போய் ஒரு வித கூச்சம் அசௌகரியம் ஒட்டி கொண்டது.
சாய்ந்தவாறே சில நிமிடங்கள் அமர்ந்திருந்தவன் திடீரென திரைக்கு வெகு அருகில் வந்துவிட,
இவள் தான் அவன் என்னவோ நிஜத்திலே அருகில் வந்துவிட்டது போல திகைத்து ஓரடி பின்னால் நகர்ந்துவிட்டாள்.
அதில் அவனுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட சத்தமாக சிரித்துவிட்டான்.
அதில் முறைத்தவள், "சும்மா கிட்ட கிட்ட வந்து பார்த்து பயம்புடுத்த வேண்டியது இதுல சிரிப்பு வேற" என்று வாய்க்குள்ளே முணுமுணுக்க,
"எதுவா இருந்தாலும் சத்தமா பேசுடி" என்றனது பதிலில்,
"ஒன்னுமில்லை" என்று இதழை சுழித்துவிட்டு முகத்தை திருப்பி கொண்டவள் அவனது கேள்வியில் விழிகளை விரித்து பார்த்தாள்.
அந்த விரிந்த விழிகளுக்குள் சிக்கி இவன் தான் சிதறி கொண்டிருந்தான்…
தீ இன்றி திரியும் இன்றி
மேகங்கள் எரியும் என்று
இன்று தானே நானும்
கண்டு கொண்டேன்…!
